ฉันไม่รู้จะหยุดความคิด ที่ฉันมี ได้อย่างไร
ทั้งที่รู้ว่ามันเป็นเรื่องที่ผิด และไม่ควรคิด ทำต่อไป
ทุกๆ ครั้งที่ฉันเดินก้าวไปนั้น ฉันรู้ รู้ดีอยู่ข้างใน
ยิ่งถลำเข้าไปยิ่งลึกมาก ฉากสุดท้ายนั้นจะต้องเป็นอย่างไร
แต่เพราะความอ่อนแอ ฉันจึงพ่ายแพ้
ไม่ยอมที่จะเดินกลับหลังหันจากไป
หยุดลมหายใจ หยุดชีวิตไป
หรือจะต้องแลกด้วยอะไร ไม่ว่าต้องสูญต้องเสียเท่าไร
ยังจะง่ายกว่าที่ต้องตัดสินใจ
หยุดไม่รักเธอ หยุดคิดถึงเธอ
ทั้งที่ฉันก็รู้แก่ใจ ว่าอีกไม่ช้าไม่นานเท่าไร
เรื่องของเรานั้นก็ต้องจบ
นั่งมองเวลาที่มีอยู่น้อย เหมือนยิ่งคอย คอยจะบีบคั้น
ยังมีอะไรอีกเป็นล้านสิ่ง ที่อยากทำให้ ก่อนจะจากกัน
ฉันรู้ว่าเธอต้องกลับไปแล้ว และรู้ รู้ดีหลังจากนั้น
ทุกๆ อย่างจะกลายเป็นแค่อดีต เป็นแค่ความคิด เป็นแค่หมอกควัน
แต่เพราะความอ่อนแอ ฉันจึงพ่ายแพ้
ทั้งๆ ที่รู้ว่าเรานั้นไม่มีวัน
เพราะฉันอ่อนแอ ฉันจึงพ่ายแพ้
ทั้งๆ ที่รู้ ว่าสุดท้าย ต้องเลิกกัน
หยุดลมหายใจ หยุดชีวิตไป
หรือจะต้องแลกด้วยอะไร ไม่ว่าต้องสูญต้องเสียเท่าไร
ยังจะง่ายกว่าที่ต้องตัดสินใจ
หยุดไม่รักเธอ หยุดคิดถึงเธอ
ทั้งที่ฉันก็รู้แก่ใจ ว่าอีกไม่ช้าไม่นานเท่าไร
เรื่องของเรานั้น เรื่องของเรานั้น ก็ต้องจบ